در یک صبح گرم تابستانی، برای آشنایی با شغل مرمت بناهای تاریخی به سمت مرکز شهر حرکت کردیم.
پس از رد شدن از کوچه‌های باریک محله امام‌زاده یحیی، وارد خانه‌ای از دوره قاجار شدیم. قدمت بنا به صد و بیست سال پیش برمی‌گشت.
خانه‌ای با یک حیاط مرکزی و اتاق‌های بسیار که متناسب با سبک زندگی آن دوره طراحی شده بود.
بنا در حال باز‌سازی و مرمت برای تبدیل شدن به یک هتل بود.
با بازدید از اتاق‌های طبقهٔ اول، با روش‌های محکم‌سازی یک ساختمان قدیمی در برابر زلزله آشنا شدیم. دریافتیم که داخل دیوارها را سوراخ کرده و با بتن‌ریزی در آن‌ها ستون ایجاد می‌کنند و یا با گذاشتن لایه‌هایی از مش فلزی روی دیوار و کف، استحکام ساختمان را بیشتر می‌کنند.
با بازدید از اتاق‌های زیرزمین، با انواع تأسیسات و تفاوت روش روشنایی، و گرمایش و سرمایش در گذشته و اکنون آشنا شدیم.مشاهده کردیم برای اضافه کردن حمام و دستشویی به هر سوئیت و برق‌کشی در یک ساختمان قدیمی چه راه‌حل‌هایی وجود دارد.
با دیدن آجرهای قدیمی زیرزمین و فرآیند مرمت تک‌تک آن‌ها، درس‌هایی را که در کلاس معماری درباره بناهای آجری یاد گرفته بودیم مرور کردیم و کاربرد آن‌ها در ابعاد بزرگ و دنیای واقعی را از نزدیک دیدیدم.
در مسیر بازگشت، گرمای طاقت‌فرسای این روز نیمه تابستان را، با خوردن یک بستی یخی از بدن بیرون کردیم.
بدون دیدگاه