دوران بلوغ یک تجربه جهانی است — هر والدینی آن را پشت سر گذاشته و هر کودکی آن را تجربه خواهد کرد. با این حال، این دوره می‌تواند زمان گیج‌کننده‌ای باشد که تغییرات فیزیکی و عاطفی زیادی را به همراه دارد. رسانه‌های عمومی نیز به خانواده‌ها در پذیرش این تجربه کمک نمی‌کنند و معمولاً روابط پرتنش والد-کودک، تعاملات و تغییرات فیزیکی ناخوشایند را به تصویر می‌کشند.
دکتر امی ساس، متخصص حوزه نوجوان دانشگاه کلرادو معتقد است که این دوره می‌تواند بسیار زیبا باشد. او می‌گوید: “این یک انفجار از تمام چیزهای شگفت‌انگیز است که به طور فیزیکی، عاطفی و روانی در حال رخ دادن است. منحنی یادگیری اینکه هر جوان چگونه محیط و دنیای خود را تجربه می‌کند، درست مانند یک موشک در حال پرتاب است. بنابراین، آنچه ما واقعاً سعی داریم انجام دهیم، حمایت، تشویق و عشق ورزیدن به آن‌هاست، در حالی که در عین حال سعی می‌کنیم خطرات را کاهش دهیم و ایمنی آن‌ها را تأمین کنیم.”
تغییرات فیزیکی در دوران بلوغ
تغییرات فیزیکی که با بلوغ همراه است به خوبی مستند شده است و والدین معمولاً با آنچه که باید انتظار داشته باشند آشنا هستند. با این حال، دامنه سنی برای شروع بلوغ بسیار گسترده است.
به طور کلی، دکتر ساس می‌گوید که بلوغ از دوران ابتدایی شروع می‌شود و برخی از کودکان تغییرات را از حدود ۸ یا ۹ سالگی آغاز می‌کنند. برخی دیگر ممکن است تا سن ۱۲ یا ۱۳ سالگی تغییرات را متوجه نشوند. بلوغ یک فرآیند تدریجی است که در طول چهار تا پنج سال اتفاق می‌افتد.
او می‌گوید: “فکر می‌کنم این یکی از چیزهایی است که گاهی والدین را شگفت‌زده می‌کند، زیرا وقتی به بلوغ فکر می‌کنیم، به نوجوانانی فکر می‌کنیم که نشانه‌های واضحی از بلوغ جنسی دارند و به رویدادهای مهمی مانند اولین قاعدگی اشاره می‌کنیم. اما تغییرات بلوغ چند سال قبل از آن رویداد اصلی در حال وقوع بودند.”
صرف‌نظر از زمانی که کودکان این فرآیند را شروع می‌کنند، دکتر ساس می‌خواهد آن‌ها بدانند که سفر هر فردی منحصر به فرد است. در دوران نوجوانی طبیعی است که کودکان همسن یا همکلاسی در مراحل مختلف بلوغ قرار داشته باشند. برخی هنوز شروع نکرده‌اند و برخی دیگر به خوبی در مسیر خود هستند.
در حالی که سن شروع بلوغ ممکن است متفاوت باشد، تغییرات فیزیکی واقعی که کودکان تجربه می‌کنند متفاوت نیست. و در سن بلوغ تغییراتی در فیزیک بدن همه کودکان رخ می‌دهد همچنین در دوران بلوغ سریع‌تر رشد می‌کنند و در وسط بلوغ، “رشد ناگهانی” را تجربه می‌کنند که سریع‌ترین رشد آن‌ها خواهد بود.
تغییرات روانی و عاطفی در دوران بلوغ
در دوران نوجوانی اولیه، کودکان فقط در حال تجربه مراحل فیزیکی اولیه بلوغ نیستند، بلکه مراحل روانی نیز در حال وقوع است. دکتر ساس می‌گوید که در این سن، کودکان هنوز تفکر عینی دارند، اما روابط اجتماعی و همسالان به تدریج اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. آن‌ها ممکن است شروع به فکر کردن درباره بدن خود کنند و بپرسند که آیا این تغییرات طبیعی است. احساس عشق و علاقه نیز در مراحل اولیه بلوغ معمول است.
زمانی که کودکان به مرحله میانی بلوغ می‌رسند، معمولاً در سنین ۱۴ تا ۱۷ سالگی، شروع به جستجوی استقلال بیشتری می‌کنند که ممکن است باعث بروز تنش با مراقبان شود. والدین باید به افزایش رفتارهای پرخطر توجه کنند، زیرا کودکان هنوز توانایی کامل در نظر گرفتن عواقب را توسعه نداده‌اند. اگرچه این وضعیت ممکن است پیچیده به نظر برسد، اما این زمان، زمانی است که آن‌ها شروع به درک بهتر خود درونی‌شان می‌کنند.
دکتر ساس اضافه می‌کند: “این زمانی است که ما شاهد اوج هم‌راستایی با همسالان یا هم‌راستایی با آنچه دیگران می‌گویند که طبیعی است، هستیم، صرف‌نظر از اینکه جوان چه احساسی دارد. اما آن‌ها همچنین شروع به اتخاذ برخی انتخاب‌ها بر اساس ارزش‌های انتزاعی‌تر می‌کنند.”
با ورود جوانان به مراحل بعدی بلوغ، ظرفیت آن‌ها برای تفکر انتزاعی، مانند در نظر گرفتن نقش خود در جامعه یا توسعه ارزش‌های شخصی و همدلی، به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد و حس مسئولیت آن‌ها در قبال سلامت و رفاه خود نیز بیشتر می‌شود.
دکتر ساس می‌گوید: “آن‌ها تصویر بدنی و هویت جنسیتی واضح‌تری دارند. شاید حتی برخی از ارزش‌های والدین خود را پذیرفته و تأکید کمتری بر هم‌راستایی با همسالان داشته باشند. که این یک چیز فوق‌العاده است.”
چگونه با کودکان درباره بلوغ صحبت کنیم
در حین اینکه کودکان این تغییرات را مدیریت می‌کنند، دکتر ساس می‌گوید که آن‌ها معمولاً به مراقبان قابل اعتماد نیاز دارند که در کنارشان باشند. قاعده کلی او برای والدگری نوجوانان این است که بیشتر گوش دهند و کمتر صحبت کنند، حتی اگر وسوسه‌انگیز باشد که عکس این کار را انجام دهند.
او می‌گوید: “این بسیار دشوار است که خود را وارد کنید و سعی کنید این فرآیند طبیعی را که واقعاً نمی‌توان کنترل کرد، مدیریت کنید.”
در حالی که او توصیه می‌کند با مشاوران متخصص حوزه نوجوانی مشاوره کنید، به دیگر والدین و مراقبان مراجعه کنید و از کتاب‌های زیادی که درباره این موضوع نوشته شده‌اند بهره ببرید، دکتر ساس می‌گوید مهم است که کودکان فرصتی برای هدایت این فرآیند داشته باشند.
او توضیح می‌دهد: “آن‌ها ممکن است نیازهای متفاوتی داشته باشند که والدین نتوانند پیش‌بینی کنند و مهم است که اجازه دهیم جوان خود سرعت خود را تنظیم کند. از این سفر لذت ببرید و ذهنیت رشد داشته باشید و این تغییراتی که در حال وقوع است را جشن بگیرید. سعی کنید منبعی قابل اعتماد و ایمن برای جوان خود باشید.”
برای انجام این کار، دکتر ساس خاطرنشان می‌کند که نیاز به تواضع و کنجکاوی زیادی از طرف مراقبان است که معمولاً درد و فقدان دوران کودکی فرزندان خود را احساس می‌کنند و ممکن است از سوی نوجوانان خود طرد شده احساس کنند.
او پیشنهاد می‌کند: “از این فرصت استفاده کنید و بگویید، ‘به من بگو درباره آن. به من آموزش بده. وقتی من نوجوان بودم، چنین چیزهایی نداشتیم. من بسیار کنجکاوم که این چگونه کار می‌کند.’ و واقعاً اجازه دهید جوان شما در برخی از این زمینه‌ها متخصص باشد. این رویکرد می‌تواند برای هر دو طرف، نوجوان و والد، پاداش‌آور باشد. همانطور که ما نوجوانان را تشویق می‌کنیم که خود را با دیگران مقایسه نکنند، برای والدین نیز مفید است که خود را با دیگر والدین مقایسه نکنند. سعی کنید بهترین تلاش خود را انجام دهید و از منابع مورد اعتماد برای حمایت و مشاوره استفاده کنید زمانی که احساس نیاز می‌کنید. اما مهم‌تر از همه، سعی کنید از ماجراجویی والدگری در دوران بلوغ لذت ببرید. این یک زمان ویژه در زندگی است.”
بدون دیدگاه