امسال، سفری بزرگ‌تر و ژرف‌تر را آغاز خواهیم کرد؛ سفری که در آن، قله‌های دانش و اراده را یکی پس از دیگری فتح خواهیم نمود. این مسیر نه فقط گذر از روزهای مدرسه، بلکه سلوکی‌ست در وادی رشد و پختگی؛ جایی که دوستی، تلاش و جسارت در هم می‌آمیزند و جانمان را صیقل می‌دهند.
در دامنه‌ی کوه‌های استقامت، گام‌های نخستین را استوار برمی‌داریم تا طعم شیرین فتح را با عرق کوشش خویش بیامیزیم. ما نسل رویین‌تنِ کوششیم؛ در میدان آزمون‌ها خواهیم ایستاد، تمرکز، پشتکار و باور به خویش را چون سپری استوار بر تن خواهیم داشت.
هر صفحه‌ی کتابی که می‌گشاییم، پنجره‌ای‌ست رو به افق‌های تازه‌ی اندیشه؛ و هر مسأله‌ای که حل می‌کنیم، پلی‌ست به سوی فردایی روشن‌تر. در کلاس‌های تکاوری، آموخته‌ایم که چگونه در سخت‌ترین لحظه‌ها تاب آوریم، چگونه امید را چون مشعلی فروزان در دل نگاه داریم.
در آزمون‌های جامع، ذهن و روح‌مان را چون تیغی آبدیده می‌سازیم؛ تا در لحظه‌های دشوار، نگاه‌مان آرام و اندیشه‌مان استوار بماند.
اما این سفر، تنها آموختن و تلاش نیست؛ در جشن باشکوه پایان سال، ما میزبان خواهیم بود؛ در غرفه‌های کارگاه و معماری و کسب‌وکار، با دستان خود، آرزوها را شکل خواهیم داد، و در صحنه‌ی نمایش، روایت‌گر داستان رشد خویش خواهیم شد.
و آنگاه که فصل تلاش به پایان می‌رسد، در آیین «اوشار»، کشتی ششم را به آب خواهیم انداخت. کشتی‌ای ساخته از دوستی، تلاش، و خاطرات ناب سال‌های دبستان.
با دل‌هایی سرشار از امید و چشمانی روشن به افق آینده، بدرقه‌گر خویش خواهیم بود؛ زیرا می‌دانیم پایان این سفر، آغاز راهی نو و پرشکوه است.