عده‌ای گمان میکنند اورست فنی‌ترین و چالش برانگیز ترین کوه جهان است اما اینطور نیست، K2 سخت‌ترین و فنی‌ترین قله‌ی رشته کوه هیمالیا واقع در کشور پاکستان است.
بنای کوهپیمایی این هفته‌ی پایه پنجم و ششم، پیمایش نسبتاً سخت و پر چالش، از مسیر فرعی کلکچال بود.
بعد از تقسیم وسائل صبحانه و ناهار در کوله‌پشتی‌ها، به تقسیم وظایف و مسئولیت‌ها بین دانش‌آموزان پرداختیم.
در ابتدای مسیر به کودکی خردسال برخوردیم که با تیغْ ارّه‌ی شکسته، مشغول بریدن تکه شاخه‌ای خشک از درخت بود.
(الف میم) با دیدن این صحنه تعجب کرد و سریع به کودک واکنش نشان داد: “بچه نکن! خطرناکه! الان دستتو میبری!”
با خودم فکر کردم این کودکِ خردسال بواسطه‌ی یادگیری آزاد و اکتشاف از طریق بازی کودکانه‌ی خود، تجربیاتی را می‌آموزد که دانش‌آموزان مجبور به فراگیری همین مسائل در مدرسه هستند!
در ادامه به چشمه‌ی اول رسیدیم و چند دقیقه‌ای را صرف پر کردن قمقمه‌ها کردیم و با نکات و جزئیات لیدر، بین معلمین و همنوردان، در صدد هماهنگی بیشتر شدیم.
در ادامه‌ی مسیر تلاش کردیم نگاهمان را به پدیده‌های اطراف، کمی دقیق‌تر کنیم؛ کمی حیرت کنیم و به چرایی و چیستیِ چیزها اندیشه کنیم.
(الف میم) با دیدن یک ملخ ۷سانتی به وحشت افتاد! اما وقتی همان ملخ را به (الف ط) نشان دادم، متحیّر شد!
(ب ح) در تلاش برای کمک کردن به دوستانش بود که بعضی از بچه‌ها دست یاری‌اش را گرفتند و بعضی دیگر متکی به توان خود و همچنین غرورشان، به مسیر ادامه دادند.
(الف ح) مثل هر روز بی‌حال بود کوه هم خستگی او را تشدید کرده بود.
(ر ح) به کمک روحیه‌ی بالای خود، حتی بر خلاف شرایط جسمانی و کفش نامناسبش توانست پیمایش خوبی را طی کند.
کمی پیش‌تر، مهمانِ تدارکات و دست‌پختِ بچه‌های پایه‌ی ششم به کمک لیدر شدیم و در انتها از مسیر اصلی برگشتیم و در انتظار رسیدنِ والدین، از چالش‌ها و نکاتِ اولین برنامه‌ی خارج از مدرسه در سال تحصیلی جدید با دوستان گفتگو کردیم.
بدون دیدگاه