امروز، روزی فراموش‌نشدنی و پر از هیجان بود. اولین کوهپیمایی سال را تجربه کردیم و با دل‌های پر از اشتیاق به سمت کلکچال حرکت کردیم. پس از موفقیت در پیمودن مسیرهای دشوار جدید که با صخره‌نوردی هم همراه بود، این بار دوباره گرد هم آمدیم تا خاطره‌های جدیدی بسازیم.
صبح، رأس ساعت مقرر، در مکان مشخص شده جمع شدیم. با همکاری معلم‌هایمان، وسایل را به دقت تقسیم کردیم و با هم به راه افتادیم. زیبایی‌های طبیعت به ما انگیزه می‌دادند تا با هر قدم، به جلو پیش برویم.
مسیرهایی که در پیش رو داشتیم، هر کدام چالش‌های خاص خود را داشتند. اما با گذشت زمان و تلاش مستمر، به خود مطمئن‌تر شدیم و فهمیدیم که در این مدت چقدر قوی‌تر شده‌ایم. اشتیاق ما برای رسیدن به استراحتگاه هر لحظه بیشتر می‌شد.
سرانجام به استراحتگاه رسیدیم. در آنجا به گروه‌های کوچک تقسیم شدیم و یک گروه مسئول آماده کردن ناهار برای همه شد. در کنار هم ناهار خوردیم و با دقت توجه کردیم که هنگام ترک، اثری از ما در محیط باقی نماند. این نکته، نشان‌دهنده‌ی احترام ما به طبیعت و محیط زیست بود.
پس از استراحت و صرف ناهار، مسیر برگشت را آغاز کردیم. در این لحظه، از یکدیگر و همراهی هم تشکر کردیم و فرصت پیش آمده را شکر نمودیم. این سفر نه تنها ما را به هم نزدیک‌تر کرد، بلکه به ما آموخت که همکاری و نظم در کنار هم می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش و آموزنده باشد.
در نهایت، با قلبی سرشار از شادی و خاطرات شیرین، به آغوش خانواده بازگشتیم. این روز کوه‌نوردی، نه تنها یک سفر بود، بلکه فرصتی برای یادگیری نظم، همکاری و عشق به طبیعت بود.
بدون دیدگاه