یک قلدر می‌تواند فعالیت‌های عادی روزمره را به یک کابوس برای بچه‌ها تبدیل کند. قلدری می‌تواند زخم‌های عاطفی بر‌جای بگذارد و در موقعیت‌های شدید، می‌تواند شامل تهدیدهای خشونت‌آمیز، آسیب مالی یا آسیب جدی به شخصیت و روان فرد باشد. اگر می‌خواهید از احتمال بروز قلدری برای فرزند خود جلوگیری کنید، مهم است که در این‌باره آگاهی کسب کنید و در مورد آن با فرزند خود صحبت کنید تا اگر این اتفاق افتاد بچه‌هایتان آماده باشند.
چه زمانی مطمئن می‌شویم که قلدری است؟
بیشتر بچه‌ها در یک مقطع زمانی توسط یک خواهر یا برادر یا دوست مورد آزار قرار می‌گیرند. و معمولاً وقتی به شیوه‌ای بازیگوش، دوستانه و متقابل انجام شود مضر نیست و هر دو بچه آن را خنده دار می‌دانند. اما وقتی این روند، آزاردهنده، نامهربان و ثابت می‌شود، از مرز قلدری عبور می‌کند و باید متوقف شود. قلدری زمانی است که همسالان عمداً از راه‌های فیزیکی، کلامی یا روانی برای عذاب دیگران استفاده می‌کنند و از عدم تعادل قدرت واقعی یا درک شده بین قلدر و قربانی استفاده می‌کنند. قلدری می‌تواند از کتک زدن، هل دادن، نام مستعار گذاشتن، تهدید و تمسخر تا اخاذی پول و دارایی را شامل شود. برخی از بچه‌ها با دوری از دیگران و شایعه پراکنی در مورد آن‌ها قلدری می‌کنند. برخی دیگر از رسانه‌های اجتماعی یا پیام‌های الکترونیکی برای طعنه زدن به دیگران یا جریحه‌دار کردن احساسات آن‌ها استفاده می‌کنند.
مهم است که قلدری را جدی بگیرید زیرا این اثرات می‌تواند جدی باشد و بر احساس ایمنی و ارزش به خود، بچه‌ها تأثیر بگذارد.
چرا بچه‌ها قلدری می‌کنند؟
بچه‌ها به دلایل مختلفی قلدری می‌کنند. گاهی اوقات آن‌ها می‌خواهند از این طریق متنفاوت و مهم به‌نظر برسند.
اگرچه برخی از قلدرها بزرگتر یا قوی تر از قربانیان خود هستند، اما همیشه اینطور نیست. گاهی بچه‌ها دیگران را عذاب می‌دهند، زیرا با آن‌ها اینطور رفتار شده است. آن‌ها ممکن است فکر کنند رفتارشان عادی است، زیرا از خانواده‌ها یا محیط‌های دیگری می‌آیند که همه مرتباً عصبانی می‌شوند و فریاد می‌زنند یا یکدیگر را با القاب نامناسب صدا می‌کنند. برخی از برنامه‌های تلویزیونی محبوب حتی به نظر می‌رسد که این رفتارها را ترویج می‌کنند.
نشانه های قلدری چیست؟
مگر فرزندتان در مورد قلدری به شما بگوید – یا کبودی یا جراحات قابل مشاهده‌ای داشته باشد وگرنه تشخیص اینکه آیا این اتفاق افتاده است یا خیر دشوار است. اما برخی از علائم هشدار دهنده وجود دارد.
والدین ممکن است متوجه تغییر بچه‌ها شوند:
- رفتار او متفاوت یا مضطرب به نظر می‌رسد
- نخوردن، خوب نخوابیدن، یا انجام ندادن کارهایی که معمولاً از آن لذت می‌برند
- به نظر می رسد بدخلقی می‌کند یا راحت‌تر از حد معمول ناراحت می‌شوند
- اجتناب از موقعیت‌های خاص
اگر به قلدری مشکوک هستید اما فرزندتان تمایلی به باز کردن صحبت‌هایتان ندارد، راه‌هایی برای مطرح کردن موضوع پیدا کنید. به عنوان مثال، ممکن است موقعیتی را در یک برنامه تلویزیونی ببینید و بپرسید، “نظر شما در مورد این چیست؟” یا “به نظر شما آن شخص باید چه می‌کرد؟” این ممکن است منجر به سوالاتی مانند: “آیا تا به حال این اتفاق را دیده‌اید؟” یا “آیا تا به حال این را تجربه کرده‌اید؟” ممکن است بخواهید در مورد تجربیاتی که خود یا یکی دیگر از اعضای خانواده در آن سن داشته اید صحبت کنید.
به فرزندان خود بیاموزید که اگر مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند – یا می‌بینند که برای شخص دیگری اتفاق می‌افتد – مهم است که با کسی در مورد آن صحبت کنند، چه شما، چه بزرگسال دیگری (یک معلم، مشاور مدرسه، یا دوست خانوادگی) یا یک خواهر و برادر
خانواده‌ها در شرایط قلدری، چه کاری می‌توانند انجام دهند؟
اگر فرزندتان به شما می‌گوید که مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، با آرامش به او گوش دهید و به او آرامش و حمایت بدهید. پسران معمولاً تمایلی به صحبت درباره قلدری با بزرگسالان ندارند، زیرا از این اتفاق خجالت می‌کشند و شرمنده می‌شوند، یا نگران هستند که والدینشان ناامید، ناراحت، عصبانی یا واکنش‌پذیر شوند. گاهی اوقات بچه‌ها احساس می‌کنند که این تقصیر خودشان است، که اگر متفاوت نگاه می‌کردند یا رفتار می‌کردند، این اتفاق نمی‌افتاد. گاهی اوقات آن‌ها می‌ترسند که اگر قلدر بفهمد که آن‌ها گفته‌اند، اوضاع خطرناک‌تر و بدتر می‌شود. برخی دیگر نگران هستند که والدینشان آن‌ها را باور نکنند یا کاری در مورد آن انجام ندهند. یا بچه‌ها نگرانند که والدینشان وقتی می‌ترسند از آن‌ها بخواهند که با آن‌ها مقابله کنند. با صحبت کردن با شما در مورد آن، فرزندتان را به خاطر انجام کار درست تحسین کنید. به کودک خود یادآوری کنید که او تنها نیست – بسیاری از افراد در برخی مواقع مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. توضیح دهید که این قلدر است که بد رفتار می‌کند – نه فرزند شما.
به آن‌ها اطمینان دهید که با هم متوجه خواهید شد که در این مورد چه کاری انجام دهید.
قلدری، می‌تواند طیف وسیعی از موقعیت‌ها را توصیف کند، بنابراین هیچ رویکردی برای همه وجود ندارد. چیزی که در یک موقعیت کار می‌کند ممکن است در موقعیت دیگر موثر نباشد. بسیاری از چیزها – مانند سن کودکان درگیر، شدت موقعیت، و نوع خاص رفتارهای قلدری – به تعیین بهترین مسیر عمل کمک می‌کند. اگر می‌شنوید که اگر قلدر متوجه شود که فرزند شما به او گفته است یا تهدید به آسیب جسمی در میان است، آن را جدی بگیرید. گاهی اوقات نزدیک شدن به والدین قلدر مفید است. اما در بیشتر موارد، معلمان یا مشاوران بهترین کسانی هستند که می توان ابتدا با آن‌ها تماس گرفت. اگر آن روش‌ها را امتحان کرده‌اید و همچنان می‌خواهید با والدین کودک قلدر صحبت کنید، بهتر است این کار را در جایی انجام دهید که یک مسئول مدرسه، مانند یک مشاور، بتواند میانجی‌گری کند.
توصیه برای بچه‌ها در مواقع قلدری
والدین می‌توانند به کودکان کمک کنند تا در صورت وقوع، نحوه برخورد با قلدری را یاد بگیرند. برای برخی از والدین یا مراقبان، ممکن است وسوسه انگیز باشد که به کودک بگویند که پاسخ مشابهی به فرد قلدر نشان دهد. از این گذشته، شما از اینکه فرزندتان رنج می‌برد عصبانی هستید و شاید در جوانی به شما گفته شده است که «برای خودت بایستی». یا ممکن است نگران باشید که فرزندتان همچنان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و فکر می‌کنید که مبارزه کردن تنها راه برای سرجای خود نشاندن یک قلدر است. اما مهم است که به بچه‌ها توصیه کنیم که قلدری را با قلدری پاسخ ندهند. زیرا این کار می‌تواند منجر به سرعت انتقال خشونت، دردسر و مجروح شدن بچه‌ها شود. در عوض، به آن‌ها بگویید که بهتر است از موقعیت دور شوند، با دیگران معاشرت کنند و به یک بزرگسال بگویند.
روش مقابله با یک قلدر در مدرسه
در اینجا چند روش دیگر وجود دارد که کودکان می‌توانند وضعیت را بهبود بخشند و احساس بهتری داشته باشند:
- به یک بزرگسال بگویید. معلمان، مدیران، والدین و کارکنان مدرسه همگی می‌توانند به توقف قلدری کمک کنند.
- از قلدرها دوری کنید و از سیستم دوستان استفاده کنید. اگر قلدری در نزدیکی شماست از حمایت دیگران استفاده کنید.
- مطمئن شوید که یک نفر را همراه خود دارید تا با قلدر تنها نباشید. در اتوبوس، در راهروها یا در تعطیلات – هر جا که قلدر است، با یک دوست همراه باشید. پیشنهاد انجام همین کار را برای یک دوست انجام دهید.
- خشم را نگه دارید. طبیعی است که از فرد قلدر ناراحت شوید، اما این چیزی است که قلدرها در آن پیشرفت می‌کنند و باعث می شود آن‌ها احساس قدرت بیشتری کنند.
- تمرین کنید که با گریه کردن یا قرمزی یا ناراحتی واکنش نشان ندهید. این کار به تمرین زیادی نیاز دارد، اما یک مهارت مفید برای دور نگه داشتن رادار یک قلدر است. گاهی اوقات برای بچه ها تمرین راهبردهای “سرد شدن” مانند شمارش تا ۱۰، نوشتن کلمات عصبانی، نفس عمیق کشیدن یا دور شدن مفید است. گاهی اوقات بهترین کار این است که به کودکان بیاموزیم صورت خود را آرام نگه دارند تا زمانی که خطری وجود ندارد (خنده یا خندیدن ممکن است باعث تحریک قلدر شود).
- جرات‌مندانه رفتار کنید، دور شوید و قلدر را نادیده بگیرید. قاطعانه و واضح به قلدر بگویید که دست از کار بکشد، سپس دور شوید.
- روش‌هایی را برای نادیده گرفتن اظهارات آزاردهنده، مانند رفتار بی‌علاقه تمرین کنید. با نادیده گرفتن قلدر، نشان می‌دهید که برایتان اهمیتی ندارد. در نهایت، قلدر احتمالاً از تلاش برای آزار دادن شما خسته خواهد شد.
- صحبت در مورد آن. با کسی که به آن اعتماد دارید، مانند مشاور راهنما، معلم، خواهر و برادر یا دوست صحبت کنید. آن‌ها ممکن است چند پیشنهاد مفید ارائه دهند.
در مورد موقعیت‌های سخت، گوش شنوا داشته باشید، اما فرزندانتان را تشویق کنید تا در مورد بخش‌های خوب روزشان نیز به شما بگویند و با دقت گوش دهید تا ارتباط آزاد برای همه به عادت تبدیل شود. مطمئن شوید که آن‌ها می‌دانند که شما به آن‌ها باور دارید و برای مقابله با هرگونه قلدری هر کاری که می‌توانید انجام خواهید داد. با مدرسه در ارتباط و تعامل موثر باشید.
بدون دیدگاه